تنوع بقعهی پیربکران و تزئینات ارزشمند آن، از لحاظ ساخت و سبک معماری بسیار حائز اهمیت است.
تنوع معماری تاریخی پیربکران و تزئینات ارزشمند آن، از منظر ساختار کالبدی و گونههای معماری دارای اهمیت است. پیربکران، از نظر معماری هنری و فنی در کشور ایران کمنظیر است. استفاده از تکنیکهای مختلف گچی، آجری، سنگی، کاشیکاری، دیوارنگاری و طلاکاری و همچنین قرارگیری لایهها بر روی یکدیگر و…گواهان این ادعا هستند. کتیبههای تاریخدار و گوناگون گچی، کاشی و سنگی به شیوههای گوناگون و متفاوت در آن اجرا شده است که گویای هنر دورهی ایلخانی است. با توجه به کتیبههای این بقعه، تخمین زده میشود بنای اصلی آن بین سالهای 703 (سال وفات پیربکران) تا 712 ساخته شده باشد.
به گزارش مجلهدلتا؛ پیربکران، عمارتی تاریخی با معماری اسلیمی است که آرامگاه محمدبنبکران، مشهور به پیر بکران” در آن قرار گرفته است. «محمدبنبکران» از عارفان، مشایخ و زاهدان بزرگ ایرانی در نیمه دوم قرن هفــتم هجری است. به اعتبار این عارف مشهور، شهری را که بنا در آن قرار دارد، پیربکران نامیدهاند. شهر پیربکران، در 30 کیلومتری جنوبغربی اصفهان واقع شده است. البته، بهجز بقعه پیربکران، باز هم آثار تاریخی در این شهر وجود دارد. قدیمیترین اثر تاریخی آن، یک قطعه سنگ سیاه است که از زیر خاک بیرون آورده شده و گویا به منزلهی دَری بوده به ابعاد 95 ×75 سانتیمتر و 11سطر حک شده بر آن، به خط عبری است.
بقعه پیربکران شامل 4 قسمت رواق، ایوان، آرامگاه و اتاق چلهخانه است که با دیواری مشبّک از صحن جدا و داخل و خارج آرامگاه با تزیینات کاشیکاری و گچبری مزین شده است. در حالحاضر، مزار پیر بکران و گچبر هنرمند آن، محمدشاه نقاش، کنار هم و داخل بقعه؛ نزدیک چلهخانه و در خود اثر قرار دارد. ارزش هنری و نوع معماری بهکاررفته در گچبریها و کاشیکاریهای محراب و چگونگی تلفیق چند نوع خط و نقش، این بنا را بینظیر کرده است.
اندازه بلند، همراه با فرورفتگیها، در چند طبقه روی جرزهای دو طرف ساختمان، به ایوان آباقاخان در تخت سلیمان و ایوان منارجنبان اصفهان شباهت دارد. همچنین بنای تکایوانی پیربکران، از نظر سبک معماری، شبیه معماری دوره ساسانی و یادآور طاق کسری است، ولی طاق ایوان این بنا برخلاف طاقهای دوره ساسانی که هلالی بودند، نوکدار است.
همچنین بخوانید:
درباره این سایت